Search

Lauk Woltring

De afgelopen jaren heb ik in kindercentra (KDV, BSO) meer dan 100 trainingen, workshops of lezingen voor beroepskrachten en/of ouders gegeven over ‘De soms verschillende ontwikkeling van jongens en meisjes, hoe daar op in te spelen en de rol van ouders en vrouwelijke of mannelijke beroepskrachten’. Het accent ligt op ontwikkeling van jongens en meisjes, hun onderlinge interactie en de interactie met de begeleid(st)ers. Veel kindercentra nodigen mij hiervoor uit in het kader van de nodige professionalisering n.a.v. de voortgaande NCOK-rapportage.

Ik verzorg graag lezingen, maar geef het liefst face-to-face interactieve workshops met een terugkomdag. Na een vaak enthousiast onthaal blijft de praktijk na één bijeenkomst toch meestal hetzelfde. Het is juist belangrijk dat de pedagogische medewerk(st)ers zich het verhaal eigen maken, er zelf mee gaan experimenteren, leren van hun pogingen en zo verder komen (en niet afhankelijk blijven van externe input; er is immers geen sprake van een doos met tips en trucs).

In principe heb ik een ‘basisaanbod’ bestaande uit 2 dagdelen (of avonden) met minimaal 3 á 4 weken er tussen. In overleg kan ik ook een passend aanbod voor ouders en/of kindercoaches leveren. (Dat kan ook bij een enkele bijeenkomst blijven.

In hoofdlijnen:

De eerste keer bevat een inventarisatie van ervaringen en meningen onder de medewerk(st)ers, stevige kennisoverdracht (met een scholingskarakter), afwisseling tussen overdracht en werken in kleinere groepen of tweetallen en discussie. Dit wordt gevolgd door formulering van eigen aandachtspunten door de medewerk(st)ers die in de hierop volgende periode hiermee zelf gaan observeren en experimenteren. Tijdens een tweede bijeenkomst worden de resultaten verzameld, besproken en wordt nog meer informatie gegeven

Natuurlijk is iedere training op maat. Als u tevoren specifieke aandachtspunten heeft zal ik daar naar vermogen aandacht aan besteden. Ik blijf meestal even na voor nadere toelichting, persoonlijke gesprekken e.d. Dit wordt altijd erg op prijs gesteld.

Nader uitgewerkt:

De eerste keer ga ik uitvoerig in op de eigen ervaringen van de pedagogisch medewerk(st)ers, eventueel ook  leerkrachten en medewerkers van consultatiebureaus; combinatie met hen levert veel op! Ik heb daar specifieke methoden voor, vertoon  eventueel een filmpje en er volgt ook een tamelijk pittig (maar zeer interactief) college met een PowerPoint presentatie die ik ruwweg volg, en soms ook niet, maar die dan weer wel goed werkt als hand-out.

We sluiten af met een ronde waarbij ieder een eigen aandachtspunt uit die eerste bijeenkomst haalt waarop zij (hij) gaat observeren en experimenteren. Ieder bespreekt dit kort met buurman/vrouw en levert haar observatiepunt in bij haar (zijn) teamleidster. Ieder houdt vervolgens een eigen aantekenschriftje of bestandje bij waarin haar observaties, experimenten en waarnemingen staan; verder kiest elke deelnemer minstens één collega met een ander aandachtspunt en zij bespreken hun eigen en elkaars vorderingen (liefst met observatie in elkaars groep) in de weken na de 1e bijeenkomst. De teamleid(st)ers zien er op toe dat dit ook inderdaad gebeurt. Ik spreek het liefst van een ‘contract met de deelneem(st)ers’; zo wordt het rendement van deze investering hoger.

Op de 2e bijeenkomst inventariseer ik de ervaringen rond deze bijzondere aandachtspunten, is er opnieuw ruimte voor onderlinge reacties en discussie en geef ik wat reacties. Hierbij komt de inleiding van de eerste bijeenkomst weer aan bod maar wordt nu uitgediept. Ervaring leert dat zo’n tweede bijeenkomst een ware schatkamer kan zijn (afhankelijk van de activiteit van de deelnemers): allerlei elementen worden veel meer eigen en deelnemers krijgen ook meer ‘lef’ om naar hun eigen functioneren te kijken en van eventuele verkeerde inschattingen of ‘fouten’ te gaan leren. En dat is maar goed ook anders waren die ‘foutjes’ voor niets geweest… ‘Daar waar je struikelt ligt immers je schat verborgen’.  Evolutie, ook in ons werk, staat of valt met het leren van dingen die mis gingen, of niet gaan zoals we willen.

E.e.a. wordt afgesloten met een evaluatie en mogelijke aandachtspunten voor de toekomst. De bedoeling is dat deze studieochtenden (of -middagen) het eigen lerend vermogen van de deelnemers maximaal aanspreken en dat zij ook verder zelfstandig verder gaan met het ontwikkelen van hun eigen kennis en vaardigheden rond deze thematiek. Dit kan eventueel worden ondersteund door interne supervisie, intervisie of praktijkbegeleiding (voor wie ik zonodig nog als vraagbaak kan fungeren).